به گزارش شمال نیوز، چندماه تا برگزاری یازدهمین انتخابات نمایندگی مجلس شورای اسلامی زمان باقی مانده است و مدتی است که تبلیغات زیرپوستی کاندیدا‌ها آغاز شده است.
برگزاری محافل همفکری انتخاباتی، تشکیل و چینش اعضاء ستادها، رایزنی با چهره‌های ذی نفوذ و سرکشی مستمر و بیش از پیش حوزه‌های انتخابیه و خرج هزینه‌های ریز و درشت از هم اکنون در حال انجام است.
 
طی انتخاباتهای گذشته دیده شده با بزرگتر شدن شهرها و مهم تر شدن جایگاه نمایندگی مجلس در سطح جامعه، برخی کاندیدا‌ها هزینه‌های سرسام‌آوری را برای تبلیغات خود در نظر میگیرند.
 
جالب اینجاست که این بریز و بپاش سیاسی حتی در انتخابات شورای شهر و شهرستان‌های کوچک نیز از هزینه های چند صدمیلیونی و بعضاً میلیاردی حکایت دارد. به همین نسبت طبیعی است در انتخابات مجلس، این هزینه‌ها به مراتب بیشتر در نظر گرفته شود.

 

         

قیمت نجومی تبلیغات

طی دوسال گذشته و با توجه به تورم بی سابقه و افزایش نجومی قیمت ها خصوصاً تعرفه چاپ پوسترهای تبلیغاتی هزینه های کاندیدا شدن همراه با تبلیغات مکفی افزایش پیدا کرده و حتی همین هزینه ها مانع از کاندیداتوری و یا رای آوری برخی افراد شده است.
مگر می‌شود صحبت از انتخابات مجلس به میان بیاید و از هزینه‌هایی که در این راه مصرف می‌شود سخنی نگفت. حال سوال اینجاست نرخ کرسی نمایندگی برای یک داوطلب چقدر تمام می‌شود؟

بند چهارم از سیاست‌های کلی انتخابات که از سوی مقام معظم رهبری ابلاغ شده، "تعیین حدود و نوع هزینه‌ها و منابع مجاز و غیرمجاز انتخاباتی، شفاف‌سازی منابع و هزینه‌های انتخاباتی داوطلبان و تشکل‌های سیاسی و اعلام به مراجع ذی‌صلاح و اعمال نظارت دقیق بر آن و تعیین شیوه و چگونگی برخورد با تخلفات مالی" لازم است که انجام شود. در این گزارش سعی کرده ایم به کم و کیف این ماجرا بپردازیم.


 هزینه 3 میلیاردی در شهرهای کوچک برای ورود به مجلس!

طی چند انتخابات برگزار شده در کشورمان، تحقیقات میدانی خبرنگار ما نشان می دهد برخی کاندیداها هزینه‌های کلانی را جهت شرکت در این کارزار سیاسی متحمل شده اند.

شام های هر شبه،چندصدنفره، اجاره مکانهایی با کرایه های بالا در بهترین نقاط شهر، تبلیغات های مختلف و پرهزینه برای فعالان سیاسی و مهمتر از آن برای بسیاری از شهروندان این سوال را به وجود آورده است که هزینه هر کاندیدا در انتخابات مجلس یازدهم چقدر خواهد بود؟

البته به رغم عیان بودن هزین های انتخاباتی، برخی نمایندگان فعلی مجلس رقم های نجومی برای هزینه های انتخاباتی را غیر واقعی می‌دانند.

در این مطلب سعی می‌کنیم هزینه‌های واقعی مورد نیاز برای تبلیغات یک کاندیدا در یک شهر 200هزار نفری را تشریح کنیم. وضعیتی که می‌تواند درباره بیش از 150 نماینده با این ضریب جمعیتی تعمیم بیابد:


هزینه مکان ستاد انتخاباتی

رهن و اجاره یک مکان برای ستاد انتخاباتی در منطقه مناسب شهر، یکی از مهمترین قسمت فعالیت تبلیغاتی کاندیداهاست.

 اگر حوزه انتخابیه شامل چند شهر باشد، این رقم به تعداد شهر‌ها افزایش پیدا می‌کند و اگر در یک شهر است، باید ستاد در چند نقطه شهرمکانهایی برای ستاد در نظر گرفته شود.

در شهری با جمعیت 150 تا 200 هزارنفر هزینه رهن ستاد اصلی برای یک ماه حدود 40میلیون تومان و ستادهای جنبی حدود 20میلیون تومان آب می خورد.

با فرض یک ستاد اصلی و چهار ستاد فرعی یعنی باید حدود 120 میلیون تومان به صاحبان ملک و مغازه‌ها برای هزینه اجاره یک ماهه ستاد انتخاباتی پرداخت شود.


نیروی انسانی

قطعاً نیروی انسانی و نفرات همراه و آماده نقش بسیار مهمی در طول انتخابات ایفا می کنند.

هر ستاد به افرای نیاز دارد که یک ماه مرخصی بگیرند و در اختیار ستاد باشند. اگر دستمزد هر فرد 3 میلیون تومان در نظر بگیریم و 20 نیرو استخدام شوند، برای پرداخت یک ماهه حق الزحمه حدود 60 میلیون تومان نیاز دارید البته این هزینه بجز توقعاتی است که در صورت انتخاب شدن از شما دارند!

حداقل حدود صد میلیون تومان هم برای هزینه های جاری ستادها نیاز است. پس تا اینجای کار چیزی حدود 240 میلیون تومان نیاز دارید.


تجهیزات ستاد انتخاباتی

حالا شما صاحب ستادهایی خالی هستید برای اینکه بتوانید از ستاد‌هایتان نهایت استفاده را ببرید شما به کامپیوتر، دستگاه پخش صدا، میز و صندلی و البته شربت و شیرینی به صورت منظم نیاز دارید.

همین موارد جزیی برای هر ستاد بین 20 تا 40 میلیون تومان هزینه روی دست شما می گذارد.

پس برای هزینه های اداری، و تشریفات ستاد روی هم برای ستاد‌های اصلی و ستاد‌های فرعی حدود 120میلیون کنار بگذارید.


پوستر‌های انتخاباتی

چاپخانه دارها می گویند اصلاً مزه انتخابات به پوسترهایش است!! البته با گسترش اینترنت و شبکه های اجتماعی طی این سالها تبیغات دیجیتال جای پوسترهای کاغذی را گرفته اند  در ستادها به نسبت سالهای قبل تعداد بسیار کمتری پوستر چاپ می شود.

اگر به یک مرکز چاپ و تبلیغات مراجعه کنید و جیب خالی تان را به او نشان بدهید بخواهید حداقل ممکن برایتان پوستر چاپ کند احتمالا به شما خواهد گفت که در کمترین حالت یک کاندیدا به ده هزار پوستر A۳  و بیست هزار پوستر A۴ نیاز دارد.

اگر همین دو قلم ساده را برای حفظ آبرو و پرستیژ ستادتان زیر بارش بروید با قیمت امروز چاپ حدود 40 تا 50 میلیون هزینه روی دستتان می گذارد.

بروشور زندگینامه و برنامه‌هایتان هم اگر هشت صفحه‌ای باشد همین قدر هزینه دارد. پس 100 میلیون تومان هم برای چاپ کنار بگذارید.

این هزینه‌ها فقط مربوط به زمانی است که یک شما نخواهید اقلامی مثل سر رسید، خودکار تبلیغاتی، جاکلیدی و مواردی از این دست سفارش دهد.


از هرچه بگذریم سخن از شام خوشتر است!

جای حاشا نیست باید گفت در شهرستان‌ها دادن شام یا ناهار جز لاینفک ستاد‌های انتخاباتی است. اگر شما بخوهید طی 30 شب برای جمع‌های کوچک 80 تا ۱۰۰ نفره شام تدارک ببینید، در هر دست غذا، با مخلفات، نوشابه و حمل و نقل برایتان 20 هزار تومان آب می خورد که می شود شبی 2 میلیون تومان؛ البته احتمالاً 10 شب آخر نزدیک 500 نفر را لازم است پذیرایی کنید. برای همین شما باید حدود 150میلیون تومان به آشپزخانه یا رستوران تحت قراردادتان بپردازید.


بنر تبلیغاتی

بیش از 10 سال است که بنرها نقش پررنگی را در تبلیغات انتخاباتی ایفا می کنند. با قیمت های فعلی طراحی و چاپ هر بنر در اندازه بزرگ(3*5)، حداقل 5۰۰ هزار تومان هزینه دارد. برای هر مراسم سخنرانی هم 4 بنر نیاز است و برای ۲۰ مراسم احتمالی به 8۰ بنر نیاز دارید.

 برای تبلیغات محیطی سطح شهر و روستاها هم حدود ۱۰۰ بنر کوچکتر نیاز است که احتمالاً رقبا پاره کنند و نیاز به تیم پشتیبان برای نصب مجدد است.

در مجموع نیاز به چاپ نزدیک به 2۰۰ بنر دارید که حدود 60 میلیون تومان آب می‌خورد.

اگرچه تا الان هزینه هایتان حسابی بالا زده و ممکن است دیگر راضی به انجام کاری جدی نشوید اما به نظر باید 3۰ میلیون تومان هم بنر در ابعاد کوچکتر منتشر کنید که در خیابان‌ها به تیر چراغ برق آویزان شود.

البته برخی روایت های غیر مستند می گوید برای نصب بنر خود در برخی مکان‌های خاص و عمومی‌تر، باید سبیل برخی را چرب کنید که ما کلاً ان را تکذیب می کنیم ولی شما به آن هم فکر کنید!!

تجربه نشان داده طی ایام تبلیغات یک کاندیدا حدود 100 میلیون تومان برای تبلیغات بنری خود هزینه می کند.

       

ستاد انتخاباتی شعبه روستا‌
اگر فرض کنیم حوزه انتخابیه شما تعدادی روستا هم دارد و شما نمی خواهید هزینه ای بابت اجاره مکان ستاد در روستا بپردازید برای کسب آرای آن روستا راهی ندارید جز اینکه مبلغی برای جلب نظر به یکی از بزرگان روستا و مبلغ دیگری هم به عنوان تنخواه برای هزینه‌های جاری مثل استخدام نیروی انسانی، راه اندازی کارنوال موتوری و ماشینی،شام و...  در اختیارش بگذارید. نا گفته نماند از این هزینه های و غیره به عنوان فساد در انتخابات هم یاد می شود! ضرب المثلی انتخاباتی هم می گوید شما اگر کارناوال راه نیندازید قافیه تبلیغات را باخته اید.
هر روستا حدود 10 میلیون تومان و اگر ۳۰ روستای پرجمعیت داشته باشید، حدود 300میلیون تومان خرج روی دستتان می گذارد. طی انتخابات قبل دیده شده بجز آنچه گفته شد برخی کاندیدا برای اهالی خصوصاً جوانان روستا اقلامی مانند لباس ورزشی،کیسه برنج، کله قند(!) و ... خریداری می‌کنند.
 دیده شده برخی کاندیداها در این ایام رگ خیرخواهی یشان باد کرده و در برخی موارد به اهالی روستا کمک‌های مالی کرده اند. مدیونید اگر فکر کنید این کمک با غرض همراه بوده باشد!

فضای مجازی
در عرصه فضای مجازی معمولاً اولین کار ایجاد سایت شخصی است که حدود 5 میلیون تومان ناقابل باید بابت گرفتن ادرس، فضای اینترنتی و طراحی سایت بپردازید.در کنار آن نیاز به چند صفحه در شبکه های اجتماعی دارید. یک نفر هم برای به روز رسانی مطالب آن نیاز است و البته یک عکاس که برنامه‌های شما را پوشش دهد. اگر دو ماه این نیرو‌ها را استخدام کنید، نزدیک 20 میلیون تومان هزینه دارد.

فرض می کنیم برنامه دارید طی ده روز، ده نوبت و هر نوبت ۲۰ هزار پیامک ارسال کنید. این تعداد بالا نیست. ضمن اینکه پیامک طولانی گاهی به ۵ پیامک هم می‌رسد. ارسال پیامک هم برای یک کاندیدا حدود 30 میلیون تومان هزینه دارد.

هزینه حضور شما در شبکه‌های اجتماعی هم، برای یک پیج پربیننده اینستاگرام با حدود 10۰k حدود ۱۲ میلیون تومان است. اگر در وات ساپ، تلگرام و توییتر هم فعالیت کنید حدود 5 میلیون هزینه در مجموع اضافه می‌شود. یعنی شبکه اجتماعی حدود 20میلیون.

ویدئوی تبلیغاتی
با توجه به اینکه شرکت‌های تبلیغاتی در شهرستانهای کوچک برای ساخت کلیپ 10 دقیقه‌ای حدود 1 میلیون تومان دریافت می‌کنند، اگر شما نیاز به ۱۲۰ دقیقه فیلم و کلیپ داشته باشید باید ۱۲ میلیون تومان هزینه کنید. این فیلم را اگر قرار باشد تعدادی روی DvD بین جامعه رای دهنده پخش شود، رقم دو برابر می‌شود. یعنی 24 میلیون تومان.

بسته‌های تبلیغاتی
معمولا کاندیداها نیاز دارند برای برخی افراد سرشناس هدایایی در نظر بگیرند؛ مثل مقامات سیاسی شهر، دوستان قدیمی، روحانیون و افراد با نفوذ تا توجه آن‌ها را جلب کنند. این هدیه از تابلو فرش تا کتاب‌های نفیس متغیر است. هر هدیه ۵۰۰ هزار تومان و برای 10۰ شخصیت، نزدیک 5۰ میلیون هزینه ایجاد می‌کند.

سخنرانی
هر کاندیدا نیاز به دو تا سه سخنرانی بزرگ دارد. این سخنرانی باید یا در سالن بزرگ شهر برگزار شود یا باید هزینه نصب استیج و میکروفن داده شود. فرض کنید همین سی میلیون تومان هزینه داشته باشد. هر کاندیدا نیاز به قاری قرآن، مجری، استند آپ کمدین، شاعر و مجلس گرم کن دارد. در بهترین حالت ۱۰ میلیون دستمزد این افراد می‌شود.
یک ورزشکار یا بازیگر معروف هم می‌تواند برای مردم جذاب باشد. پس هزینه همین نیرو‌ها تا سی میلون بالا می‌رود. برای این مراسم هم باید برای دو هزار نفر صندلی و البته پذیرایی سفارش داده شود. مثلا یک موز و یک آب میوه و یک کیک، با یک کتاب دعا که تصویر کاندیدا روی آن نقش بسته می‌تواند نزدیک ۲۰ میلیون تومان شود. در واقع برای سخنرانی‌های خود ۲۵۰ میلیون تومان کنار بگذارید.

 لیست هزینه هایتان نشان می‌دهد تا همینجا برای انتخابات مجلس بیش از 2 میلیارد تومان هزینه خواهید داشت.
 اما این هزینه برای رای آوردن کافی است؟ مسلما نه، به هزینه‌های بالاتری نیاز است.

سه میلیاردتومان ناقابل!
مشاورها میگویند هر کاندیدا در رسانه‌های مکتوب محلی آگهی منتشر کند یا در ایامی مثل روز خبرنگار، روز آتش نشان، روز دختر، روز مادر و... برای جامعه هدف جشن‌هایی برگزار و جوایز نمادینی اهدا کند.
در شهرهای کوچک کاندیدا در مراسم عروسی شهر شرکت می‌کنند. به تازه داماد و تازه عروس هدیه می‌دهند و حتی دیده شده به افرادی که صاحب فرزند شده‌اند نیز هدیه داده اند.
 شرکت در برنامه‌های تبلیغاتی خیریه‌ای هم که حتما لازم است. تهیه جهیزیه یا آزاد کردن زندانیان مالی؛ هر دو اقدام حسابی رای ساز هستند. اگر این موارد محاسبه شود، رقم تبلیغاتی هر کاندیدا برای انتخابات مجلس مرز 3 میلیارد را هم رد خواهد کرد؛ این یعنی حتی حقوق ۱۰۰ میلیونی هم نمی‌تواند کفاف هزینه‌های یک کاندیدا را بدهد.

قانون انتخابات، ناقص و حداقلی!
عباسعلی کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان چند روز قبل در نشست خبری درباره نقش شورای نگهبان در مبارزه با پول کثیف در انتخابات گفت: ملاک و میزان برای شورای نگهبان قانون انتخابات است که محور اصلی آن نبود مفاسد اقتصادی و اخلاقی و عدم مخالفت با حاکمیت است. درخصوص نقش پول در انتخابات که همه مسئولان و مردم نگران هستند نیازمند قوانین بهتری هستیم و شورا تلاش می‌کند با اختیارات قانونی در جاهایی که پول در انتخابات نقش، موثر در انتخابات دارد و انحرافی را ایجاد کرده برخورد کند.
وی ادامه داد: قانون انتخابات ما ناقص و حداقلی بوده و در مواردی مانند حوزه تبلیغات و هزینه‌های انتخاباتی به نوعی ساکت است و نیازمند قانون جامع هستیم. متاسفانه هر چه تلاش کردیم دستمان خالی است لذا می‌خواهیم مجلس هر چه زودتر در این خصوص عمل کند.
سخنگوی شورای نگهبان به نوعی نظارت بر پول‌های کثیف را منوط به تصویب مجلس درباره قانونی در این خصوص دانست و با این اوصاف و با توجه به فرار نمایندگان فعلی از طرح‌هایی مانند شفافیت آرا بعید می‌رسد که طرح شفافیت در انتخابات و نظارت بر پول‌های کثیف در مجلس دهم به تصویب برسد.

 

         
سنگینی کفه پولدارها در انتخابات!
پایگاه خبری آناج در این باره می نویسد: تاثیر ثروت و پول‌های هنگفت در انتخابات موضوع چالش برانگیزی بوده که همواره انتخاب برخی افراد را در سیبل انتقادات قرار داده است. در برخی انتخابات و به ویژه در برخی مقاطع، کفه انتخاب به سمت کاندیدایی که در موضع ثروت و قدرت بوده و یا جریان‌های ثروت از وی حمایت می‌کردند، سنگینی کرده و گاه همین مساله در انتخابات بسیار تاثیرگذار بوده است.

نقش احزاب
نمایندگان هم به عنوان شخصیت اصلی ماجرا حرفهایی دارند. عبدالرضا هاشم‌زائی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت، در خصوص شفاف‌سازی هزینه‌های انتخاباتی، می گوید: بحث شفاف‌سازی از اهمیت فراوانی برخوردار است ولی در این زمینه موضوعات فرهنگی نیز مطرح است، زمانی که احزاب در کشور کم رنگ هستند، شفاف سازی هزینه ها در انتخابات بسیار سخت خواهد بود.    



   از ۱۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان

با سرچ در بین اخبار خبرگزاری ها مشاهده می شود برخی از کاندیداها اعلام کرده اند گه برای انتخابات چقدر هزینه کرده اند.  از ۱۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان؛ رقم‌هایی است که مجلس دهمی‌ها می‌گویند در انتخابات برای نماینده شدن هزینه کرده‌اند. البته آنطور که خودشان می‌گویند انتخابات برای بعضی از نمایندگان خیلی گران‌تر از این حرف‌ها تمام شده است و گاهی هم از هزینه‌های میلیاردی رقیبشان در حوزه انتخابیه روایت می کنند.




تمایز شفافیت در هزینه کرد با استانی شدن

محمداسماعیل سعیدی در گفت‌وگویی در خصوص عدم شفافیت هزینه‌کرد کاندیداهای مجلس می گوید: قانون اصلاح انتخابات که تحت کلیات استانی شدن انتخابات مطرح شد، با وجود برخی پیشنهادات برای ایجاد شفافیت، به دلیل عدم تصویب کلیات طرح نیز رد شد.
وی ادامه می دهد: اگرچه موارد اصلاحی کافی نبود اما باز هم برای شفافیت مطلوب بود. شورای نگهبان طرح استانی شدن انتخابات را به دلیل ایراداتی رد کرده و به مجلس بازگرداند. به نظر می‌رسد مجلس باید طرح هزینه کرد و شفافیت هزینه‌های انتخاباتی را از استانی شدن انتخابات جدا کند تا در فرصت باقیمانده تصویب شود.
نماینده مردم تبریز تاکید می کند: البته بنده معتقدم باید فراتر از این برای تغییرات قوانین انتخابات عمل کرد چون قانونگذار که مجلس است، خود مشارکت در انتخابات دارد نمی‌تواند به موقع در این خصوص ورود پیدا کرده و تصمیم بگیرد و سلامتی انتخابات هنگام تبلیغ را تضمین کند.
وی تصریح می کند: شورای نگهبان صیانت از آرا پای صندوق‌های رای را برعهده دارد و در این زمینه نیز قوانین سفت و سختی وجود دارد اما درباره سلامت به هنگام تبلیغات شورای نگهبان وظیفه‌ای ندارد و گاهی حتی خرید و فروش آرا با همان پول‌های به اصطلاح کثیف دیده می‌شود که باید قوانین سختی برای آن تصویب شود.

هرکه پولش بیش رایش بیشتر!
نبود قانون نظارت بر پول انتخابات و خلایی که در این خصوص وجود دارد بسیاری از کارشناسان را نگران کرده که در انتخابات آتی این مساله نتایج را بیشتر تحت تاثیر قرار دهد و به جای افراد شایسته کسانی صاحب کرسی نمایندگی شوند که می‌توانند پول بیشتری را خرج کنند و کاندیداهایی که چنین توانی ندارند و تحت حمایت جریان‌های ثروت نیستند علی‌رغم شایستگی از انتخاب باز بمانند.